© Getty Images

Wegen -

De verspreiding van het christendom heeft veel te danken aan de Romeinse wegen. Het netwerk van wegen dat zich uitstrekte over het enorme rijk stelde vroege christelijke leiders zoals de apostel Paulus in staat om te reizen en het Evangelie te delen.

© Getty Images

Wegen -

De christelijke boodschap van hoop was bijzonder aantrekkelijk voor mensen die sociale problemen, waaronder armoede, ervaarden, en deze wegen maakten het mogelijk om grote metropolen te bereiken.

© Getty Images

Christenen noemden zichzelf geen christenen -

In de Bijbel wordt geen melding gemaakt van Jezus die zijn volgelingen 'christenen' noemt. In plaats daarvan noemden degenen die Christus volgden zichzelf 'heiligen' of leden van 'De Weg'.

© Getty Images

Christenen noemden zichzelf geen christenen -

"Heiligen" komt van het Griekse "hagios", wat "heilig" betekent. "De Weg" verwijst naar het Hebreeuwse concept van "halachah", dat een reeks regels omvat waaraan Joden moeten leven.

© Getty Images

Maar toen begonnen ze zichzelf christenen te noemen -

In Handelingen 11:26 lezen we voor het eerst een verwijzing naar "christenen", wanneer de leiders in Antiochië het gebruiken om de volgelingen van Christus te beschrijven. Het vers luidt: "[...] De discipelen werden voor het eerst in Antiochië christenen genoemd."

© Getty Images

De vroege christenen versoepelden de regels -

Jezus was een Jood die voornamelijk tot Joodse mensen predikte, maar zijn leer trok ook een aantal niet-Joodse mensen aan, bekend als "heidenen" of "gentielen". 

© Getty Images

De vroege christenen versoepelden de regels -

Veel mensen uit een heidense achtergrond volgden geen Joodse voorschriften, zoals de spijswetten.

© Getty Images

De vroege christenen versoepelden de regels -

Als onderdeel van de Joodse wet werden mannen besneden, maar deze praktijk werd niet algemeen toegepast onder niet-Joodse volgelingen van Jezus. Naarmate het christendom zich verspreidde en meer heidenen zich erbij voegden, werden veel Joodse regels en tradities, waaronder besnijdenis en spijswetten, geleidelijk toegepast.

© Getty Images

De persecutie kwam in golven -

De persecutie van christenen in het oude Rome kwam in golven. Maar liefst 12 van de 54 Romeinse keizers die regeerden tussen 30 na Christus en 311 na Christus onderdrukte christenen, waarbij keizer Nero (afgebeeld) de trofee pakte als de meest meedogenloze.

© Getty Images

De persecutie kwam in golven -

Nero gebruikte christenen als zondebok voor de Grote Brand van Rome, en zij betaalden daarvoor met hun leven op gruwelijke manieren.

© Getty Images

De persecutie kwam in golven -

Gedurende eeuwen werden christenen vervolgd, gekruisigd, levend verbrand en letterlijk aan de leeuwen gevoerd. Dit duurde totdat keizer Constantijn zich in 312 na Christus tot het christendom bekeerde en een einde maakte aan de vervolging.

© Getty Images

Ze gingen niet naar fysieke kerken -

In de vroege dagen van het christendom waren er geen fysieke christelijke kerken zoals we die vandaag kennen. In plaats daarvan zouden groepen gelovigen samenkomen voor aanbidding in elkaars huizen.

© Getty Images

Ze gingen niet naar fysieke kerken -

In Romeinen 16:3-5 verwijst de apostel Paulus naar bijeenkomsten die werden gehouden in het huis van een echtpaar, Priscilla en Aquila.

© Shutterstock

Gemeenschappen -

In de vroege dagen van het christendom werden christenen vaak beschouwd als buitenstaanders en werden ze geconfronteerd met sociale uitsluiting en vervolging. Om deze reden organiseerden ze zich in hechte gemeenschappen waar zowel Joden als heidenen zich vermengden als volgelingen van Christus.

© Getty Images

Gemeenschappen -

Vroege christenen waren toegewijd aan het helpen van de armen en degenen in nood, evenals aan studie en aanbidding. Ze herdefinieerden wat het betekende om een gevoel van gemeenschap te hebben in het oude Rome.

© Getty Images

Hoewel sommigen zich tweederangsburgers voelden -

Ondanks het feit dat heidenen een aanzienlijk deel uitmaakten van de vroege christelijke gemeenschappen, was er mogelijk nog steeds een gevoel van ongelijkheid of tweederangs burgerschap onder hen in vergelijking met Joodse volgelingen.

© Getty Images

Tweederangsburgers -

Een incident dat deze dynamiek illustreert, is te vinden in Galaten 2:11-14, waar Paulus de Apostel Petrus berispt omdat hij zich terugtrok van de omgang met heidenen uit angst voor kritiek van Joodse leiders.

© Getty Images

Paul's reactie op Peter's daden -

Galaten 2:11-13 luidt: "Maar toen Kefas te Antiochië gekomen was, heb ik mij openlijk tegen hem verzet, omdat het ongelijk aan zijn kant was. Want voordat sommigen uit de kring van Jakobus gekomen waren, at hij met de heidenen aan één tafel, maar toen zij kwamen, trok hij zich terug en zonderde zich af uit vrees voor de besnedenen. En [ook] de overige Joden huichelden met hem mede, zodat zelfs Barnabas zich liet medeslepen door hun huichelarij".

© Getty Images

Misschien sterven ze eerder dan verwacht -

Het leven als christen in het oude Rome was inderdaad zeer uitdagend, vooral tijdens periodes van hevige vervolging. Veel vroege christenen werden geconfronteerd met de dreiging van martelaarschap vanwege hun geloof.

Bekende voorbeelden van christelijke martelaren zijn de apostelen Paulus en Petrus. Paulus werd volgens traditie onthoofd in Rome, terwijl Petrus, ondersteboven werd gekruisigd.

© Getty Images

Misschien sterven ze eerder dan verwacht -

Ontelbare andere vroege christenen zijn hun leven verloren vanwege hun geloof, zonder dat hun namen ooit zijn vastgelegd.

© Getty Images

Religieuze argumenten waren verwarrend -

In de vroege dagen van het christendom waren er debatten en discussies over verschillende theologische kwesties, waaronder de aard en identiteit van Jezus Christus. Deze debatten leidden tot de ontwikkeling van verschillende theologische perspectieven, waaronder wat bekend staat als "lage Christologie" en "hoge Christologie".

© Getty Images

Religieuze argumenten waren verwarrend -

"Lage Christologie" verdedigde dat Jezus een mens was, met als uitzondering dat hij geen zonde had.

© Getty Images

Religieuze argumenten waren verwarrend -

"Hoge Christologie" betoogde dat Jezus deel uitmaakte van de Heilige Drie-eenheid en daarom van goddelijke aard was.

© Getty Images

De relatie tussen joden en christenen -

Hoewel Jezus tijdens zijn leven verschillende discussies en confrontaties had met Joodse leiders van zijn tijd, bestond er over het algemeen een vreedzame co-existentie tussen Joden en christenen tijdens het Romeinse Rijk.

© Getty Images

Ze kunnen in de gladiatorenarena worden gegooid -

Keizer Septimius Severus begon rond 192 n.Chr. met het martelen en vermoorden van christenen in de gladiatorenarena voor vermaak.

© Getty Images

Ze kunnen in de gladiatorenarena worden gegooid -

Tegen 202 n.Chr. tijdens de regering van keizer Septimius Severus werden wetten ingevoerd die het bekeren tot zowel het jodendom als het christendom verboden. Degenen die deze wetten trotseerden en zich bekeerden tot deze religies, kregen zware straffen, waaronder martelingen, executies door onthoofding of verbranding.

© Getty Images

De legalisering van het christendom bracht nieuwe problemen met zich mee -

Het Edict van Milaan, uitgevaardigd door keizer Constantijn de Grote en zijn medekeizer Licinius in het jaar 313 n.Chr., legaliseerde het christendom.

© Getty Images

De legalisering van het christendom bracht nieuwe problemen met zich mee -

De legalisatie van het christendom door het Edict van Milaan bracht nieuwe uitdagingen met zich mee, waaronder welke regels en vormgeving het zou krijgen.

© Getty Images

De legalisering van het christendom bracht nieuwe problemen met zich mee -

Met de groeiende organisatie van de kerk ontstonden er ook conflicten en controverses. Sommige groepen en individuen hielden vast aan afwijkende opvattingen of interpretaties van het christendom die als ketters werden beschouwd door degenen die de orthodoxe leer verdedigden, en raakte hun wettelijke status kwijt. 

Bronnen: (Grunge)

© Getty Images